Donderdag 8 mei 1997

Roda JC - Heerenveen : 4 - 2

Finale Amstel Cup

Wat de diverse kranten te zeggen hadden over de bekerfinale:

Limburgs Dagblad	De Telegraaf	Dagblad De Limburger	NRC Handelsblad

Wedstrijdverslag
Foto's van de Finale

Limburgs Dagblad van 9 mei 1997:

Eén groot geelzwart feest.
't Sjunste op de Welt klinkt leuk in de Kuip vóór de bekerfinale en is fantastisch als die finale met 4 - 2 door Roda JC is gewonnen. De dag van hun leven beleefden de 12.000 Kerkraadse fans en 11 geelzwarte voetballers. Eén groot feest van het eerste fluitsignaal van scheidsrechter Reygwart tot en met de handeling van KNVB-voorzitter Jeu Sprengers, die de Amstel Cup aanvoerder Ruud Hesp overhandigde.

Een succes waarop niets viel af te dingen. Geen moment had Heerenveen enig recht van spreken. Roda maakte op het veld de dienst uit en zijn supporters op de tribunes. En dat tegen de verwachting in. Martin Jol had zorgvuldig een underdogpositie gecreëerd, maar zijn manschappen in de aanloop naar het treffen wel tot de tanden bewapend. Naast de enorme bereidwilligheid in de gelederen, had de coach het geluk om te beschikken over twee spelers van aparte klasse: Eric Van der Luer en Gerald Sibon.

Daarnaast leken de Friezen achterin onder stroom te staan. Hansma en Pastoor sloeg keer op keer de schrik in de benen als Roda opdook in de buurt van het strafschopgebied. Over die schrik is de ploeg van Foppe De Haan nooit heengekomen. Roda en Heerenveen zorgden voor een uniek voetbalfeest. Een feest in een uitverkochte Kuip zonder één van de grote drie. een feest dat door Roda JC werd gedirigeerd en dat na de plichtplegingen in Rotterdam in Kerkrade voortgezet zou worden.

Agressie en compacte linies waren de wapens waarmee Roda JC Heerenveen van meet af verlamde. Heerenveen wist niet hoe het zat en kon geen kant op. Zeker niet nadat Eric Van der Luer met zijn kromme voorzetten de Friese verdediging aan flarden speelde. Zijn eerste lancering was al meteen een van computergestuurde precisie. Over de Heerenveense vestingswerken naar sluipschutter Sibon. De koele klinische knik van de toekomstige Ajacied was voldoende en binnen vier minuten stond de Roda-bocht in de Kuip op zijn kop. Meteen daarna echter werd Roda terug bij de realiteit gehaald. Talan en Echteld stelden de klemvastheid van Hesp op de proef. Daar was op dat moment nog niets mis mee, even later wel, toen Hesp een voorzet verwachtte en de bal van Igor Korneev meteen om de oren kreeg. Daarmee kreeg de ploeg van Foppe De Haan hulp die het niet verdiende. Roda bouwde gaandweg die ontwikkelingshulp uit, zij het pas nadat Gerrie Senden de volgende fraaie assist van Van der Luer had ingekopt.

Heerenveen was toen al rijp voor een flinke schrobbering. Gerrie Senden tegen de lat, Peter Van Houdt en André Ooijer alleen voor keeper Vonk, hadden voor de pauze de beker al in de Kaalheidse prijzenkast kunnen schieten. Misschien wel moeten schieten, voor de spanning evenwel was die ontwikkeling welkom.

De suprematie van Roda JC kwam nu pas na de pauze in cijfers tot uiting. Man van de match Eric Van der Luer besloot om nu maar eens zelf uit te halen. Zoals al zijn akties gisteren, kwam er ook nu weer een juweel van zijn rechterwreef. De streep uit zijn voet was meteen de streep onder het verhaal van Heerenveen.

Wat er darna gebeurde, was een groot geel-zwart feest. Binnen de lijnen en vooral daarbuiten. De 12.000 fans speelden met de bijna 30.000 uit Friesland. Op de golven van het enthousiasme zocht Roda JC een weg om de tegenstander de genadeklap toe te dienen. Gerald Sibon bediende Maarten Schops op maat en de bekerwinst was definitief een feit.

Daar kon zelfs Jeffrey Talan's eretreffer niets meer aan veranderen. Roda JC had zichzelf een enorme dienst bewezen en de aanhang aangenaam verrast. Verrast, op een manier, die de geschiedenis in zal gaan. Op een manier die 30.000 Friese supporters muisstil van verbazing en ontzetting kreeg.

Slechts één keer kregen de blauw-witten uit het noorden de handen nog op elkaar. Het moment waarop Ruud Hesp met de cup in zijn handen stond. Althans de Friezen die er nog waren en nog steeds niet over de verbazing heen waren.

Naar boven

De Telegraaf van 9 mei 1997:

Roda Boppe
Het was op alle gebieden groot feest in De Kuip, maar bij een bekerfinale hoort ook een verliezer. Tot veler verrassing werd Heerenveen het. Roda JC schreef geschiedenis door de Amstel Cup te veroveren. De Limburgers stonden drie keer eerder in een finale, maar waren tegen PSV (1976, 1988) en Feyenoord (1992) niet opgewassen tegen het geweld van de traditionele Nederlandse top drie. Voor het eerst in twaalf jaar ging de eindstrijd in de beker tussen twee subtoppers. Het werkte verfrissend en leverde een prachtige eindstrijd op. Roda won het voetbalfeest met 4-2 en gaat Europa in. Terecht, omdat het zich gewoonweg veel volwassener toonde dan de Friezen, die de grootste moeite zullen krijgen om volgend seizoen ook de grens over te mogen.

In Rotterdam zongen 28.000 Friezen uit volle borst. Roda nam 'slechts' 12.000 man mee. Het zei niets. "Wij steken meer kaarsjes aan. Heel Limburg was donderdag verlicht", zei een emotionele Nol Hendriks, die zich in geel-zwarte vermomming naar Rotterdam had begeven.
De Friese aanhang was snel stil in De Kuip. De finale was vooral de eerste helft een spektakel, waarin berekendheid, zeker aan Friese kant, niet voorkwam. Binnen 15 minuten werd er al drie keer gescoord en was het duel volledig 'los'. Een dwarrelende kopbal van Sibon verdween zomaar achter doelman Vonk: 1-0. Korneev zag meteen daarna Hesp in de fout gaan: 1-1. Maar binnen het kwartier stond Roda JC alweer voor via een kopbal van Senden: 2-1. Eric van der Luer zag een vrije trap vervolgens door Sibon naastgekopt, Senden raakte de lat, Van Houdt schoot voorlangs en Hans Vonk verijdelde een poging van Ooijer.

Het gaf aan, dat het in de organisatie bij Heerenveen niet klopte. Bovendien stonden vooral Hansma en Pastoor stijf van de zenuwen. Foppe de Haan: "Bij ons waren er teveel, die er 'niet waren'. Mogelijk door de spanning, bij de ander misschien omdat ze zich wilden etaleren." Dat laatste gold vooral voor Korneev en in mindere mate Tomasson. Korneev wilde in zijn nieuwe werkomgeving een show opvoeren en leed veelvuldig balverlies. Tomasson kwam niet uit de verf en werd aan de ketting gelegd. Bovendien waren Echteld en Korneev op beslissende momenten niet attent en doelgericht genoeg. Zo hield het snel op voor Heerenveen.

Kort samengevat: Roda JC speelde als een collectief, Heerenveen bleef door genoemde omstandigheden ver onder eigen mogelijkheden. De enige Friezen op niveau waren Tobiasen en Talan, de parel die bij elke Nederlandse topclub zou passen. Roda begon al veel feller, toonde zich scherper in de duels. Het speelde als een eenheid. Bovendien ontwikkelt de snelle Van Houdt zich voorin steeds beter en was het vooral Gerald Sibon die Roda JC van de nodige extra's voorzag. Alex Pastoor had verschrikkelijk veel moeite met de lange spits Sibon, die voorin uitstekend aanspeelbaar was en meteen na rust met twee assists de doorslag gaf. Eerst knalde Van der Luer met een droge knal raak op zijn terugleggen, daarna was het Schops die uit een vergelijkbare situatie onder doelman Vonk doorknalde: 4-1.

Aan de 3-1 ging tot tweemaal toe geweldig geklungel van Heerenveen vooraf. Het waren fouten, die de Friezen deze lopende competitie nauwelijks lieten zien. Het gaf ook aan, dat het spanningsveld de ploeg kennelijk teveel was. Roda toonde zich evenwichtiger en heeft dus ook meer te zoeken in Europa.

Al had Martin Jol nog de kanttekening, dat Roda na de 4-1 niet bleef voetballen. "Dat is toch een gebrek aan ervaring in dit soort wedstrijden." Talan mocht zodoende nog 4-2 aantekenen, maar daar bleef het verder bij. "En dat, terwijl wij denk ik de enige ploeg zijn, die het laatste halfjaar nog drie spelers zijn kwijtgeraakt", zei Jol. De Scheveninger, die de zaak van die andere opvallende 'winner' Huub Stevens overnam, verloor Roelofsen, Van Hoogdalem en Vurens als basisspeler. Maar kende zelfs de luxe van een Martens en Van der Heyden, die in vorm zijn maar in De Kuip toch op de bank startten.

De Limburgse spelersbus reed gisteravond feestelijk aan kop van een colonne van 100 supportersbussen terug naar Kerkrade. De Heerenveense aanhang droop geslagen af. De selectie ook. Heerenveen wacht nog een zwaar programma om via een vijfde plaats Europa Cup-voetbal binnen te halen. Cruciaal daarin wordt zondag de uitwedstrijd tegen Ajax. Een naaste concurrent die gepakt moet worden wil het seizoen niet op een deceptie uitlopen...

Eindelijk sportief prijzenfestival
Ondanks de voortdurende personele veranderingen stond er één machtig collectief. Dat was misschien wel de mooiste prestatie voor de winnaars. In een enerverende bekerfinale bleek Roda JC uit het beste brons-groen eikenhout gesneden. De Limburgers waren de beste in de 'interland' tegen de Friezen. Voor het eerst won de subtopper een hoofdprijs. "Het mooiste moment uit de geschiedenis van Roda JC. Zeker omdat het dik verdiend was", zei 'suikeroom' Nol Hendriks.

"Ik dacht niet aan scoren", zei Gerald Sibon over zijn doelpunt. "Ik wilde de bal over de keeper koppen, toen ik keek lag hij erin. In het begin hebben we Heerenveen overbluft met agressief spel. In de verdediging bleef iedereen heel kort dekken. Als je dan tot twee keer toe snel op voorsprong komt, dan sta je de hele wedstrijd op het veld te 'kicken'."

De uitblinker vertrekt bij Roda JC, dat voor het derde achtereenvolgende jaar Europa intrekt. Ook André Ooijer kent veel belangstelling. Gisteren maakte hij Tomasson onzichtbaar. "Halverwege de wedstrijd vroeg ik me af of Tomasson nog wel meespeelde. In de laatste competitiewedstrijd tegen SC Heerenveen speelde de Deen mij bij vlagen weg. Deze wedstrijd heb ik me gerevancheerd."

Martin Jol was de gevierde man in de carnavalspolonaise. Binnen zes maanden als trainer in het betaalde voetbal heeft de Scheveninger al een hoofdprijs achter zijn naam. "Al voor de winterstop draaide het team als een trein", verklaarde Jol. "Alleen hebben we in korte tijd twee basisspelers (Van Hoogdalem en Roelofsen red.) verkocht, waardoor het evenwicht zoek was. Als trainer werk je het liefst steeds met hetzelfde team. Dat er tussentijds zoveel spelers bij ons vertrekken, maakt het werk van een trainer niet makkelijker. Nu doe ik dat nog met plezier. Maar als je steeds de basis ziet vertrekken dan gaat dat op termijn frustrerend worden. Ik weet niet of ik daar lang tegen kan."

Naar boven

Dagblad De Limburger van 9 mei 1997:

Roda door Friese gatenkaas
Voor sportieve successen moet Friesland maar verder teren op Ids Postma en Tonnie de Jong. De voetballers van SC Heerenveen waren gisteren niet in staat hun 26.000 aanhangers in de volle Rotterdamse Kuip te verblijden met de KNVB-beker. Na drie verloren finales mocht Roda JC nu eens jubelend terug naar Limburg: 4-2.

"Voor onszelf is het sneu te verliezen. Erger nog vind ik het voor al die supporters. We hebben niet eens voor spektakel kunnen zorgen. We waren te lief en niet accuraat genoeg in de duels. Achteraan gaven we te veel ruimte weg en Igor Korneev en ook wel Leeroy Echteld speelden te veel voor zichzelf", oordeelde Heerenveen-coach Foppe de Haan.

Tegenover de Friese mineurstemming na de tweede verloren finale stond rozegeur bij Roda. "Een bekerfinale halen is heel wat, zeker als je nagaat dat wij dit seizoen zomaar drie basisspelers (Van Hoogdalem, Vurens, Roelofsen, red.) zijn kwijtgeraakt. Nu werd het een droomfinale", zei coach Martin Jol, die in het najaar de plaats innam van de tussentijds naar Schalke vertrokken Huub Stevens.

Met de triomf van Roda JC kwam voor het eerst sinds 1964 (Fortuna '54) de KNVB-beker weer eens in Limburgs bezit. Gezang met Duitse klanken overheerste daarom in het sfeerrijke Rotterdamse stadion. Liefst 11.000 fans waren Roda JC gevolgd; een aanzienlijk groter legioen dan de ruim zevenduizend die de thuiswedstrijden in Kerkrade gemiddeld bezoeken. De mengeling van bont uitgedoste supporters gaf de 79ste bekerfinale een kleurrijk decor.

Moed
Swingend was het ook op het veld, niet langer dan een uur echter. Zo vlot sneed Roda door de Friese gatenkaas. Met de 4-1 van Maarten Schops, een van de vier Belgen die gisteravond voor Roda JC in actie kwamen, was de eindstrijd al vroeg beslist. De tegentreffer van Talan gaf alleen het Friese volk nog even moed, de spelers geloofden toen al niet meer in een ommekeer.

Heerenveen bleek gisteravond ook binnen de lijnen voornamelijk aanwezig voor de folklore. De verdedigers durfden lang niet zo stoer uit te pakken als ze in Friesland gewend zijn. Igor Korneev beet op zijn toekomstige werkterrein, de Feyenoord-kuip, alleen in het eerste kwartier fel van zich af. Newcastle's nieuwe vedette Jon Dahl Tomasson, met 18 goals topscorer van de eredivisie, lag aan de ketting bij afwisselend André Ooijer en Arno Doomernik, die bij PSV nooit verder mocht komen dan het tweede elftal. Leroy Echteld, anders vaak zo'n gevatte spits, viel voornamelijk op door twee aantrekkelijke kansen te missen en een tros irritante trapjes.

Roda JC voetbalde heel wat realistischer. In de Limburgse ploeg kon doelman Hesp zich zelfs een blooper van formaat permitteren, toen de bal zomaar binnenwaaide bij een vrije schop van Korneev in de twaalfde minuut. Heerenveen mocht daardoor even langszij komen, nadat Roda JC via een kopbal van Sibon al in de vijfde minuut de leiding had genomen. Vier minuten na de gelijkmaker van Korneev nam Roda JC andermaal afstand; ditmaal via Gerrie Senden, opnieuw door een kopbal.

De traptechniek van Eric van der Luer vormde bij beide treffers het voorspel. Zijn maatgevoel, bij achtereenvolgens een vrije schop en de eerste hoekschop van de wedstrijd, etaleerde de 31-jarige, tweevoudige ex-international in de vierde minuut van de tweede helft ook met een vlammend schot (3-1). "De voetballer met de beste voorzet van de eredivisie", sprak Martin Jol trots over de rechtsbuiten die zich twee maanden geleden pas op de valreep bedacht toen hij een lucratief contract in Zuid-Korea afwees. De bekertriomf stond voor Roda JC daarmee vast zodat de Limburgers, nu zevende in de competitie op één punt van Heerenveen, inmiddels zeker zijn van Europees voetbal in het komend seizoen. Een geruststellende gedachte wellicht voor PSV, dat in de slotronde bij Roda JC op bezoek gaat.

Heerenveen moet nu met Ajax en Vitesse strijd leveren om de twee UEFA Cup-plaatsen die resteren na de te verwachten kwalificatie van FC Twente. Interessant is daarom zondag al het duel Ajax-Heerenveen in de ArenA waar nauwelijks plaats zal zijn voor Friese supporters. Die moeten dus weer even wachten voor ze nieuwe heldendaden kunnen bejubelen.

Naar boven

NRC Handelsblad van 9 mei 1997:

Slim Roda dompelt Friesland in rouw

Heerenveen greep gisteravond tegen Roda JC (2 - 4) naast de nationale voetbalbeker. Die klap kwam hard aan voor trainer, spelers en de 28.000 naar Rotterdam meegereisde Friese fans. De bekerwinst had de kroon op het werk van de afgelopen jaren moeten zijn. Dat mislukte, vooral door slap, bijna apatisch spel, maar trainer Foppe De Haan zocht na afloop niet naar excuses en bleef correct en sportief.

Die houding van een grote verliezer verdiende bewondering. De Haan had voor iedereen tijd, niets was hem te veel, hij was zelfs bereid tot een uitgebreid commentaar in het Engels. Alleen zijn gezicht verraadde zijn verdriet. "Als ik iemand het succes gun, is het Foppe wel", zei de winnende Roda-trainer Martin Jol in het bijzijn van zijn Friese collega, van wie hij nog les kreeg tijdens de trainerscursus. "Maar ik vind het wel goed zo, dat begrijpen jullie toch wel, he?"

De beker kwam Roda gisteravond ook toe. De finale leek een wedstrijd te worden tussen twee gelijkwaardige ploegen. In de competitie staan ze slechts een punt van elkaar op de zesde en zevende plaats. In werkelijkheid was er sprake van een behoorlijk krachtsverschil. "We waren geen team. Te veel spelers haalden bij ons hun normale niveau niet", oordeelde Heerenveen-trainer De Haan. "Misschien kwam dat door de spanning, misschien wilden sommigen vooral zichzelf etaleren."

Dat laatste sloeg met name op de Rus Kornejev die op de thuisgrond van zijn nieuwe club Feyenoord te nadrukkelijk de show probeerde te stelen. Hij scoorde weliswaar een keer uit een vrije trap, maar deed uiteindelijk meer fout dan goed, zoals het verkeerd aanspelen van Hansma waardoor Roda in balbezit kwam en zijn belangrijke derde treffer kon aantekenen.

Ook de andere vedette van de ploeg, de Deen Tomasson, kwam niet uit de verf. Hij werd goed in toom gehouden. Ooijer was zijn directe tegenstander, net zoals in de laatste competitiewedstrijd tussen beide ploegen. Toen maakte Tomasson wel twee doelpunten. Daarom had Jol ook Doomernik in de buurt van de Deen geposteerd en tegen twee man kon Tomasson niet op. De angel was daarmee uit het Friese spel. Wat dat betreft slaagde de tactiek van Roda uitstekend. Na de wedstrijd maakte Tomasson overigens bekend dat hij volgend seizoen naar Newcastle United vertrekt.

Roda deed het in de aanval veel beter dan Heerenveen. Sibon liet zien waarom Ajax hem heeft gekocht. Bij de lange spits, die voor de 1 - 0 zorgde, leek de bal aan zijn voet te plakken, voortdurend draaide hij om zijn tegenstanders heen. Ook de Belgische jeugdinternational Van Houdt was vaak onnavolgbaar in zijn acties. Maar op grond van een doelpunt en twee beslissende passes was Eric Van der Luer de man van de wedstrijd. De ras-Limburger heeft volgens zijn trainer Jol een van de mooiste voorzetten van Nederland.

Het had niet veel gescheeld of Van der Luer had de finale gemist. Hij nam bij Roda geen genoegen met een rol als eerste wisselspeler en onderhandelde met het Zuid-Koreaanse Pohan Steelers over een transfer. "Dus ik had komend weekeinde net zo goed in Seoul kunnen spelen." Hij kon er naar eigen zeggen meer verdienen dan welke speler in de Nederlandse eredivisie ook, maar zag van de overstap af omdat hij nog niet helemaal overtuigd was. "Ik moest binnen twee dagen beslissen. Had ik langer tijd gehad, dan zou ik er nu gespeeld hebben", is de stellige overtuiging van Van der Luer. Hij heeft inmiddels tot het jaar 2007 bijgetekend bij Roda. Na zijn actieve loopbaan zal de blonde middenvelder in Kerkrade in de technische staf worden opgenomen. Van der Luer staat sinds een paar maanden ook weer in het basiselftal. "Hij heeft tegen Willem II zijn kans gepakt", legde Jol uit. "Twee corners die hij toen nam, gingen er in." In de bekerfinale kopte Sibon een vrije trap van Van der Luer in en deed Senden hetzelfde uit een hoekschop van zijn provinciegenoot. De Haan: "Dat doet een beetje zeer, want we hadden in de winterstop juist op het verdedigen van vrije trappen en corners getraind."

Een kwartier voor tijd haalde Jol de moegetsreden Van der Luer naar de kant en tilde hem uit dankbaarheid voor de dug-out even op. De 31-jarige speler: "Wie denkt dat de trainer en ik als hond en kat met elkaar omgaan, heeft het mis. We hebben altijd een goede verstandhouding gehad. Toen ik besloot bij Roda te blijven, hebben we samen het zaakje opgelost. Ik pak nu toch de beker nog even mee en ben blij dat ik tot twee keer toe de bal op het potje van een medespeler heb kunnen leggen."

De zege van Roda kwam gisteravond nooit in gevaar. Ook niet toen Heerenveen binnen zes minuten de snelle Limburgse voorsprong ongedaan maakte. "je voelde in het veld dat het niet kon misgaan", aldus Van der Luer. Het fellere Roda, dat veel kansen creëerde, verzuimde alleen een grotere voorsprong te nemen dan 4 - 1 en daarom leefde de stil toekijkende Friese aanhang op de tribune weer even op toen Talan acht minuten voor tijd het tweede doelpunt voor Heerenveen maakte. Jol sprong uit zijn dug-out en keek zenuwachtig toe. "Ik ben als trainer altijd voor alles bang. Je weet maar nooit", zei Jol later.

Hij won tweeëntwintig jaar na zijn bekersucces als speler met FC Den Haag ook als trainer de finale. "Ik heb steeds van die gekke dingen." Hij haalde zijn overwinningsmedaille tevoorschijn. "In 1975 kreeg ik precies dezelfde. Alleen het opschrift is nu anders." Jol was al snel na de wedstrijd weer rustig. Dat was maar schijn, want van binnen overheerste de blijdschap. "Mijn meisje zegt altijd dat ik koel lijk, maar dat ik eigenlijk een orkaan ben. Ik ben niet zo'n feestvarken. Ik ben geen type dat iedereen naar de polonaise haalt. Ze moeten mij halen."

En Foppe De Haan? De verliezend trainer stapte als laatste in de Friese bus, een bus waar een droeve stilte heerste. Hij gaat nog zware weken tegemoet. De kans is groot dat Heerenveen na een succesvol seizoen toch met lege handen blijft. De Friese ploeg staat momenteel zesde in de eredivisie en die postitie geeft geen recht op Europees voetbal. Zondag wacht alweer de cruciale uitwedstrijd tegen Ajax. "Dat is ons volgende probleem", zei De Haan. "Het zal niet meevallen." Een diepe zucht volgde.
Op één van de vele spandoeken die in de Kuip hingen stond de volgende tekst:
Foppe bedankt! Ook bij verlies.

Naar boven

Amstel Cup 1996/1997