Zondag 18 juli 1999

KRC Genk - Roda JC : 3 - 2

Oefenwedstrijd 1999/2000

10. 0 - 1  Bob Peeters
14. 0 - 2  Peter Van Houdt
22. 1 - 2  Gudjonsson
43. 2 - 2  Horvath (strafschop)
56. 3 - 2  Gudjonsson

Roda JC: Kalac, Senden (75. 't Hart), Luypers, Doomernik, Van Haaren, Zafarin (70. Tchoutang), Van der Luer, Nygaard (77. Van Dessel), Lawal, Van Houdt, Peeters (65. Torma).

Genk: Doumen, Caushlari, Kimoni, Olivieri, Vanhees (81. Teelen), Hendrikx (77. Pereira), Delbroek, Jansson, Gudjonsson, Horvath (46. Vangronsvelt), Ban (65. N'Sumbu).

Geel: Gudjonsson, Lawal
Toeschouwers: 2.500.

Verslag afkomstig uit het Limburgs Dagblad van 19 juli 1999:
Genk - Precies een jaar geleden speelde KRC Genk in de voorbereiding Roda JC helemaal zoek. In een duel dat de Belgen met ruime cijfers hadden moeten winnen (de nederlaag bleef beperkt tot 2-1) werd Roda afgestraft voor de te offensieve speelwijze. Tegen diezelfde tegenstander ging de Kerkraadse formatie, ondanks de 2-3 nederlaag gisteren, niet nogmaals in de fout.

Het is altijd lastig conclusies te trekken uit wedstrijden met twee teams die wat betreft hun voorbereiding niet op dezelfde golflengte zitten. De spelers van Genk, dat over ruim een week tegen Maribor moet aantreden in de tweede voorronde van de Champions League, hadden al vele kilometers in de benen, toen hun collega's uit Kerkrade zich op Kaalheide moesten melden. Daarom had Roda, ook gezien de hitte, weinig zin een condititestrijd aan te gaan. Met het vorige duel in het geheugen wist trainer Sef Vergoossen dat vroeg druk zetten gelijk zou zijn aan zelfmoord. het was de bedoeling de kampioen van België het spel te laten maken en bij balbezit snel om te schakelen.

In het begin had Roda het even lastig. Door het ontbreken van Regilio Vrede, Joos Valgaeren en Humphrey Rudge (allen licht geblesseerd) stond Arno Doomernik in het centrum van de verdediging. De middenvelder moest wennen, maar herstelde zich gaandeweg. Roda kreeg sowieso meer grip op de tegenstander. Hoewel Genk bijna constant in balbezit was, kreeg Roda de kansen om te scoren. Binnen het kwartier was het al 0 - 2. In beide gevallen was Eric Van der Luer de aangever. De eerste keer vond hij met een pass door het hart van de verdediging de vrijstaande Bob Peeters. Kort daarop knikte Peter Van Houdt een vrije trap van de aanvoerder binnen.

In de daarop volgende fase had Roda het duel moeten beslissen. De uitvallen waren voortdurend gevaarlijk en Genk kreeg, ondanks het optisch overwicht, voorin weinig ruimte om gevaar te stichten. Peeters, Zafarin en Nygaard kregen enkele mogelijkheden op een presenteerblaadje, maar faalden. Op dat moment had de uitblinker aan Genkse zijde, Gudjonsson, de stand al op 1 - 2 gebracht. Na een cadeautje van de scheidsrechter, die de bal na een onschuldige actie van Ger Senden op de stip legde, kwam de thuisploeg op slag van rust zelfs langszij.

De snelle en aantrekkelijke eerste helft kreeg na de pauze geen vervolg. De hitte had de acteurs gesloopt. Bovendien nodigde Genk na de snelle 3 - 2 Roda uit de loopgraven te verlaten. Hoewel de Kerkradenaren meer initiatief namen, weigerden ze open huis te houden.

De counters van de Belgen maakten duidelijk dat die keuze terecht was. Met ruimte voor de spitsen en de opkomende mensen is Genk namelijk levensgevaarlijk. Als gabor Torma iets gelukkiger was geweest in de slotfase had een gelijkspel zeker tot de mogelijkheden behoord. De basis daarvoor had echter in de eerste helft gelegd moeten worden.

"Voor rust hadden we de zaakjes goed voor elkaar," vond Vergoossen. "Als je dan de kansen benut, moet je minimaal gelijkspelen. Vergelijk je deze wedstrijd met een jaar geleden, dan staan we er veel beter voor. Misschien zelfs wel beter dan Genk, terwijl zij al veel verder zijn met de voorbereiding."

Oefenduels 1999/2000